Dzięki Topsolid możemy tworzyć niesamowite złożenia. Składać drafty całych złożeń, pod złożeń. Generować listę elementów , akcesoriów a także wiele więcej. Lecz takie statyczne bryły albo całości nie pokazują nam wszystkich swoich możliwych funkcjonalności, czy ruchomych elementów : ich ograniczeń, osi obrotu, ewentualnych kolizji ( jeśli złożenie takowe posiada). Nie mam tu na myśli zastosowania modułu kinematyki ( link ) ,ale prostej funkcjonalności dla inżyniera znanych jako dynamicznych więzów ( constrain ).
Używając przykładu: chcemy pokazać jak daleko wysunie się szuflada, ile zajmują miejsca składane drzwi i jaki zasięg mają po rozłożeniu skrzydła itd. Dynamiczne , śledzenie w modelu zmian to nie wszystko. Chcemy również pokazać klientowi „stany” naszego złożenia, np. otwartą i zamkniętą garderobę. Czyli przekazać do draft-a możliwe funkcjonalności i ograniczenia. Zazwyczaj jako inż. nie mamy na to czasu albo przypadki są zbyt trywialne…
I wtedy przychodzi ten nietypowy projekt – składana szafa.
Gdy już wiemy jak szafa ma działać oraz przeszliśmy całą ścieżkę zdrowia z akcesoriami, samo złożenie nie przedstawia żadnych trudności.
Ale uwaga nie chcemy sztywnego złożenia!
Aby zrobić to na czym nam zależy mamy tutaj dwie ścieżki do wyboru:
– tzw. składanie na parametrach ( ~drivers assembly control)
– system więzów ( constrain system )
Pierwsza metoda ( drivers assembly control)polega na składaniu ruchomych komponentów , np. zawiasów wiązaniami z ukrytym parametrem.
Warto pamiętać,że sterownikami nie sterujemy kształtem czy ilością przegród ale wiązaniami.
Przerobienie ich na sterowniki w złożeniu i wciągnięcie ich do grupy to już formalność.
Takie rozwiązanie pozwala finalnie stworzyć w bibliotece normaliów złożenie z katalogiem. W katalogu po prostu ustawiamy stany parametrów. Jak przy nóżce cokołowej czy wkręcie. Lecz nie sterujemy geometrią a wiązaniami.
UWAGA: przy wykorzystaniu opcji Złożenie / Pozycje – wystąpią błędy – gdyż pozycje nie zapamiętują wartości parametrów !!! Tylko położenia całych elementów.
Druga metoda to użycie właśnie systemu więzów.
Tutaj już całą świadomością możemy użyć opcji Złożenie/Pozycje oraz zdefiniować w modelu stany.
Draft.
Używając pierwszej metody , nie mamy wyjścia i najprostszym rozwiązaniem jest stworzenie nowego złożenia zawierające wstawioną szafę tyle razy ile mamy stanów.
Samo złożenie draft-a wybierając konkretne bryły to już formalność.
W przypadku systemu więzów – możemy się posłużyć dedykowanym narzędziem Topsolid Wood Pozycjami.
Zdefiniowane przy drugiej metodzie są łatwe do użycia w drafcie.
I to już wszystko. Teraz zostaje nam poskładać draft-a według doświadczenia i wytycznych firmy.
Na koniec kilka render-ów tejże szafy na bazie modeli z Topsolid Wood -> Blender 3D .
Zrzuty ekranu , koncept projektu szafy składanej udostępniony za zgodą pani Anny Kołodziej.